Trainers / Lesgevers
Voorzitter - Hoofdtrainer - Devriese Luc
Hoe ben ik begonnen met sporten?
Als 12-jarige gestart bij Judo-club Ardooie.
Maandelijks ging ik ook trainen in Roeselare bij de heer Roland Cambier .
In Hooglede bij de heer Jean-Marie Dedecker.
In deze periode getraind met Gella en Ula.
Nadien heb ik ook training gegeven bij de Judo-club Ardooie.
Als 32-jarige wilde ik eens een andere opkomende sport proeven en zo zette ik mijn eerste stappen naar Karate, bij “Oase” Roeselare.
De verandering was niet efficiënt want beide sporten zijn zo verschillend.
Mijn gezonde honger naar trainen, geduld en bijleren heeft mij gesterkt om door te gaan.
Gelukkig waren mijn kinderen ook sportief en zijn mijn dochter Heidi en zoon Steven met karate gestart.
Na enkele jaren werd er een nieuwe karateclub opgericht in Roeselare, dit onder leiding van de heren Windy Goethals en Francis Plancke.
Als blauwe gordel ben ik daar begonnen als helper-lesgever aan de beginners en -na de verhuis naar de nieuwe Dojo - kwam het lesgeven aan de volwassenen erbij. Daar heeft Stefanie ook haar eerste stapjes gezet in de Dojo, als 6-jarige.
Na al de nodige verplichte stages, Nationale en Provinciale trainingen heb ik mijn zwarte gordel 1° Dan behaald in 2000.
Enkele jaren later heeft Heidi als 17-jarige ook haar zwarte gordel 1° Dan behaald.
Steven is gestopt met karate als 1° kyu.
Daarna volgde ik bijkomende opleidingen van scheidsrechter, alwaar ik na 20 jaar mijn A-graad behaalde als Nationaal scheidsrechter.
Bij VTS – Vlaamse trainers school werd ik initiator en trainer B karate.
Na 15 jaar (RKS) hebben mijn dochter Stefanie en ik de overstap gemaakt naar Funakoshi Torhout, onder leiding van de heer Peter Degrande.
In deze club gaf ik les aan jeugd en af en toe aan hogere gordels.
De club in Staden werd opgericht in 2012 door de heren Filip Vanpoucke en Marc Denolf.
Na enkele jaren werd de club op non-actief gezet, door familiale omstandigheden.
Na lang twijfelen hebben mijn dochter Stefanie en ik besloten om in 2016 de club een nieuw leven te geven.
Stefanie was Belgisch en Europees kampioene en ging stoppen met de Nationale ploeg.
De ervaring en kennis kan nu volledig ten goede komen van onze JKA-Club Staden.
Langs deze weg wil ik ook al mijn lesgevers (Sensei’s), bedanken voor hun lessen en geduld.
Een opsomming van Sensei’s is een onbegonnen zaak, ik bedankt iedereen die mij les heeft gegeven.
Karate is een levensstijl …. dus nog steeds volgen we opleidingen en trainingen, waarvoor dank aan de lesgevers (Sensei's)
Zonder hun deskundigheid stond ik niet aan het hoofd van JKA Staden.
Secretaris - Devriese Stefanie
Hoe ben ik begonnen met karate?
Ik ben eigenlijk geboren in een gezin waarvan karate toch wel als 2e thuis aanzien werd.
Zowel mijn vader, zus en broer deden reeds karate. Je kan wel stellen dat karate met de paplepel werd meegegeven.
Als 6-jarige mocht ik eindelijk mijn eerste stapjes zetten in de Dojo in de Roeselaarse karateclub.
Na veel trainen mocht ik eindelijk meedoen aan wedstrijden.
Velen hebben zoals ik, vele wedstrijden verloren en heb ik hieruit veel kunnen leren.
Na jaren van trainen leefde ik echt naar iedere wedstrijd toe. Iedere kans greep ik met beide handen aan.
Extra trainingen? Geen probleem, ik stond paraat want ook voor mij werd de Dojo mijn tweede thuis.
Het volharden heeft ook zijn vruchten afgeworpen.
Het begon met het behalen van een selectie voor een Vlaams/ Belgisch kampioenschap gevolgd door enkele podiumplaatsen.
Na enkele jaren zijn mijn vader en ikzelf overgestapt van de club in Roeselare naar “ Funakoshi” in Torhout.
Ik had de smaak nu volledig te pakken en bleef hard trainen en behaalde nog meer podiumplaatsen.
Toen kwam er plots uit het niets een melding dat ik geselecteerd was om deel te nemen aan de Europese Jeugd kampioenschappen.
Spannend, mijn 1e Internationale Europese kampioenschap.
Dankzij professionele begeleiding en de goede coaching behaalde mijn ik 1e Internationale Europese bronzen medaille.
Ook slaagde ik voor de selectie van de Nationale Belgische ploeg.
Als geselecteerde ging ik bijna wekelijks naar Brussel om te trainen.
Hierdoor kon ik deelnemen aan verschillende Europese kampioenschappen.
Maar het mooiste moment voor mij was het gouden resultaat op de Europees Kampioenschap van 2014 te Kortrijk.
Daar werd onze kumite-ploeg Europees kampioen, met Evelyn Naessens en Florence Gregoire.
Goud, een mooie droom werd werkelijkheid!
Na enkele jaren actief met de nationale ploeg gewerkt te hebben, besliste ik zelf om hiermee te stoppen.
Het werd tijd om iets anders doen met mijn karate- kennis- en ervaring.
Na veel twijfelen, wikken en wegen, hebben mijn vader en ik samen beslist om de stap te zetten en de club van Staden opnieuw leven ingeblazen.
Ik ben iedereen dankbaar die me steeds steunde, iedereen die me getraind heeft en gecoacht heeft!
Ook wil ik hierbij mijn man en zoon bedanken, om te accepteren dat er ook veel tijd, naast mijn gezin naar de organisatie van de club en het karate gaat.
Dankjewel!